(aan niemand in het bijzonder)
ik zal wachten op je
op de dag dat jij weer lacht,
het leven is te droevig voor jou
voordien straalde je
als een zonneschijn,
nu lijk je een grijze
eenzame wolk,
afgezonderd van de rest
enkel wie je écht goed kent,
kan in je hart kijken,
je bent nog even mooi
even mooi als toen.
ik ben niet vergeten hoe je stralen kon,
je gaf je warmte door.
nu lijk je zo triest,
ook al weet ik waarom
ik kan het niet aanvaarden,
ik geef om jou
al vanaf dag één
ik zal wachten op jou
tot de dag dat jij weer
oprecht lacht,
wees een mooie vlinder,
zet je op de wind en vlieg mee!