De godin van de maan heeft
haar dunste kleedje aangedaan
Zij laat zich graag betrappen
op wat mogelijk lijkt
Niemand ziet de vlekken op haar huid
littekens, grillig en gekerfd
om te weten waar haar grenzen zijn
nieuwe doelen om naartoe te bewegen
Wacht maar en kijk eens even:
ze doet haar kleedje omzichtig uit
lacht en beweegt haar lange oren
als een haas in een mistig veld