Wel of niet.
Gedachtes in mijn hoofd.
Ik wou het niet.
Dat wist jij ook.
Nee, dat wist jij niet.
Kan het niet zeggen.
Ik zit hier vast.
Jij duwt me,
zodat ik geen kant op kan.
Weg eigen meining.
Weg eigen alles.
Ik wou het niet.
Maar waarom heb ik dan niks gezegd.
Je was mijn vriendje.
Althans.
Waarom is het als ik over jou denk zo vaag.
Weet ik niet wat ik voel.
Weet ik niet meer wat ik wil.
Het lijkt alsof ik het niet meer weet.
Alsof ik iemand anders ben.
Je handen over mijn huid.
Je woorden in mijn oor.
Fluister je:
"Tot de volgende keer"
Ik wil niet meer.
Maar hoe kan ik stoppen.
Het is mijn eigen schuld.
Want anders dan had ik hem hoe dan ook kunnen stoppen.