Snijden
Ik kijk naar mijn pols..
En ik zie..
Hoe kleine bloeddruppeltjes..
Uit die snee komen..
En wordt alweer boos op mezelf..
Waarom had ik het alweer gedaan?
Ik had mezelf beloofd..
Ik zou vanaf vandaag ermee stoppen..
Maar ik kon het niet..
Even rust vanbinnen..
Even geen pijn..
Even geen eenzaamheid..
Even het gevoel hebben..
Dat je toch niet helemaal alleen bent..
En ik zie..
Hoe kleine bloeddruppeltjes..
Uit die snee komen..
En wordt alweer boos op mezelf..
Waarom had ik het alweer gedaan?
Ik had mezelf beloofd..
Ik zou vanaf vandaag ermee stoppen..
Maar ik kon het niet..
Even rust vanbinnen..
Even geen pijn..
Even geen eenzaamheid..
Even het gevoel hebben..
Dat je toch niet helemaal alleen bent..
Reacties op dit gedicht
| **Kirsten**: | Zondag, december 19, 2010 21:04 |
| Mooi geschreven en zo herkenbaar. Maar geloof me, als je zover bent, en de beste hulp hebt, kom je er echt vanaf! Veel succes Liefs,Kirsten |
|
| Br0ken: | Maandag, april 19, 2010 11:04 |
| mooi geschreven... Maar snijden is ook geen goede oplossing... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xXDarkPainXx | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2010 | ||
| Thema's: | ||