Mijn hart vloog weer voor even,
Fladderend door mijn buik en keel,
“Kijk daar is de kleine beer,
en dat de pan en daar de steel.”
Leunde ik zachtjes tegen je aan,
Zodat ik je hart kon voelen kloppen,
In het ritme van de mijne,
Wensend dat dit nooit zou stoppen.
Keek ik hunkerend omhoog,
Naar onze verdwaalde sterren in de lucht,
Vertelden mij zo’n mooi verhaal,
Luisterend naar jouw zachte zucht.
- Nu dalen tranen enkel neer,
Op de vleugels van jouw vlucht. –
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 26 maart 2010 | ||
Thema's: |