Ik schrijf…
Ik schrijf wat ik wil,
Ik schrijf wie ik ben.
Ik schrijf wat ik denk,
Ik schrijf wat ik plan.
zo staand in de schoenen,
Als een heipaal in de grond.|
Er valt niks te vertellen,
Iedereen weet, de aarde is rond.
Want ik zeg,
Wat ik schrijf maakt geen verschil,
Maar over alles schrijven,
is wat ik wil.
Het maakt niet uit,
Waar over het gaat.
Ik strooi gewoon met woorden,
Net zoals je strooit met zaad.
Misschien gaan er dingen uit groeien,
En staan er strak bloemen te bloeien.
Soms zit er meer achter een gedicht,
emoties uiten, dichten verlicht.
Dus het maakt niet uit wat ik schrijf,
Als het mij maar helpt en beter laten voelen.
Maar ik bespaar mijn positieve energie,
Voor hogere doelen.
Want in dicht vorm praten vindt ik leuk,
Rook van de stress een peuk,
Kijk ik op woorden neer.
Doen ze me echt niet zeer.
Onrechtvaardig handelen, je kent me niet eens.
In de schoenen, zelf twee beens.
Een wijze oude chinees,
Zei ooit is tegen mij,
Doe dat genen wat jij wilt,
En maak je wereld blij.
Mijn wereld die zonder,
Al te veel gedonder,
Rustig en vredig moet zijn,
Want dat vind ik fijn.
Het liefst zou ik hier ook niet willen wezen.
Gewoon rustig in de rimboe leven.
Rennen achter je eigen eten.
Want dat gezeik overal, wil ik vergeten.
En nee ik loop er niet voor weg,
Luister gewoon naar wat ik zeg.
Ik ben een rebel in opleiding,
Een met ten volste geheim houding.
Niemand weet wie ik ben.
En ook al schrijf ik dit zonder een pen.
Leven als een ninja in de schaduw.
Bedenk ik mijn schaakzetten sluw.
Speel ik mijn hele leven lang.
En plak de bullshit achter het behang.
Kijk er naar, en spuug er tegen.
De 3de persoonlijkheid, een beetje verlegen.
Maar met een andere naam,
Sta ik in de schaduw vooraan.
Want kom ik hard door de rook.
Door je heen zoals een spook.
Laat ik de secondes,
Uren duren,
Kan je bij mij,
Wat woorden huren.
Verzin wat namen,
Plak ze op ramen.
Schrijf ze op muren,
Zelfs op die van mijn buren.
Want ik kom harder dan hard.
met 120 km per uur, weg bij de start.
Kom ik soms harder dan een steen.
Op het podium, kom breek een been.
Nu genoeg van die ongein.
Allemaal zinnen, vol met rijm.
Want al mij gedichten,
Zit tjock vol berichten.
Grote en kleine,
Vervelende, maar ook fijne.
Soms beetje ver gezocht,
Andere weer kort door de bocht.
Maar het zijn mijn stukken,
Allemaal zo maar bedacht,
de een over bullshit,
Een ander met kracht.
Wat maakt het uit wat ik schrijven wil.
Maakt het voor jou dan enig verschil?
Moet ik gehoorzamen, en luisteren naar wat je zeg.
Dan moet ik je teleurstellen, ik vindt mijn eigen weg.
Zijn wie ik ben,
En ben wie ik zijn wil.
Kom ik hard met een pen.
of stuiter van een pil.
Filosofisch gezien, ben ik een god van een wereld in mijn hoofd.
En ik sta niemand toe, die dat weg rooft.
Mijn wereld daar blij je vanaf.
Want wij zijn ook maar dromen, ook al klinkt dit maf.
Gekleed in zwart-wit,
Elke dag sporten, lekker fit.
Een toekomst als een geheime agent.
Mezelf voordoen als een andere vent.
Mensen helpen die vechten voor hun leven.
Wat het is door hun dromer gegeven.
Door de ying-yang in trance
Vindt ik mijn perfecte balance.