En weer zit ik te wachten,
op het verlossende woord.
Ik heb veel tegen jou gezegd,
maar mijn woorden werden niet gehoord.
Hoe moeilijk kan een sms nu zijn,
ook al heb je het zo druk.
Je maakt toch ook tijd voor de wc,
maar ik ga langzaam stuk.
Zeg me dan eerlijk wat je denkt,
laat me er niet naar raden.
Je leek zo eerlijk en oprecht,
inmiddels kan ik in mn tranen baden.
Toch kan ik het je niet kwalijk nemen,
je hebt me immers niet alleen.
Maar ik koester de momenten,
met een man als jij om me heen.