De ziekte.
Muziek streelt zacht mijn oren,
Wanneer de onrust,
Zacht mijn wangen kust.
Ik draai me om,
Het aait me over mijn schouders,
Klemt zich om mijn keel,
Tot het zich in mijn aderen berust.
De zwarte gloed door mijn ogen,
Ik zie alles weer,
Voor wat het was.
De ziekte versprijd,
Ik geef me over,
Het daalt neer,
Nestelt zich in.
En nu na jaren vechten,
Besef ik me,
Dat ik dit gevecht,
Nooit win..
Wanneer de onrust,
Zacht mijn wangen kust.
Ik draai me om,
Het aait me over mijn schouders,
Klemt zich om mijn keel,
Tot het zich in mijn aderen berust.
De zwarte gloed door mijn ogen,
Ik zie alles weer,
Voor wat het was.
De ziekte versprijd,
Ik geef me over,
Het daalt neer,
Nestelt zich in.
En nu na jaren vechten,
Besef ik me,
Dat ik dit gevecht,
Nooit win..
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Maandag, maart 08, 2010 23:23 |
| beetje lay-out had geen kwaad gekund, maar verder prima geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline. | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||