koester-me-welletjes
ik ben af toe nog dromelot
het eigenwijze onkruid kind
-oke, ik geef toe zelfs nu nog vaak-
en mij tevens vormde tot die ik ben
zoals m’n vlechten vroeger bengelden
aan eind van de dag uit fatsoen
ik heb nooit in een hokje gepast
-en bevestig dat nog maar al te graag-
de onbevangen lach uit ooit
is geborgd als ‘n zuivere schat
-wie mij verstaat, kan hem nu zien-
alom in kwetsbaarheid en kracht
hij wordt gevoed met spiegeling
op het netvlies van mijn ziel
-gelijk geurig hartebloesem-
en noem ze koester-me-welletjes
loes schaap: | Dinsdag, maart 09, 2010 07:17 |
Mooi koester- me -welletjes | |
karinvangelder: | Maandag, maart 08, 2010 22:55 |
oh jeetje . jouw hartebloemetjes zie ik nu pas Maria. onkruid-kind ? hoe krijg je het verzonnen ! liefs van mij x x Karin |
|
switi lobi: | Maandag, maart 08, 2010 21:34 |
Zulke bekende bloemetjes.. Alle liefs, switi lobi |
|
_Rieke_: | Maandag, maart 08, 2010 20:14 |
prachtig gedicht Maria liefs |
|
Marousia: | Maandag, maart 08, 2010 19:59 |
Heerlijk mooi schrijven. Liefs van Marousia | |
honingbijtje: | Maandag, maart 08, 2010 19:56 |
Heerlijk bloemrijk en o zo herkenbaar. liefs |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2010 | ||
Thema's: |