Denk je aan me?
Je wilt niet weten hoeveel.
Droom je van me?
Dag en nacht.

Ik heb dit nog nooit gehad,
nog nooit zo'n gevoel bij iemand.
Zo speciaal
en zo vreemd tegelijk.

Zo beangstigend
en zo plezierig.
Op een rare manier,
maakt het me gelukkig.

Het maakt me,
dat ik meer van je wil weten.
Naar je wil kijken,
zonder iets te zeggen.

Zonder woorden dit gevoel te ondergaan,
en niet te verpesten aan onzin.
En gewoon kijken hoe het voelt,
om tegen over je staan.

Ik ga nog even van je dromen,
voordat ik weg moet.
Weer terug naar beneden,
waar het een geheimpje is,
en iemand van je mag weten.