het einde
vriendschap vol vertrouwen
geschonden door die zoen
tranen in mijn ogen
niet wetend wat te doen
vertrouwen verloren
dat doet toch zoveel pijn
ik vraag me nog steeds af
hoe jij zo'n bitch kon zijn
slapenloze nachten
geen moment uit mijn hoofd
jullie twee daar samen
en je had het beloofd
al jouw woorden logen
het verbaaste me niet
kwetsend in een hoekje
verstopt met mijn verdriet
geschonden door die zoen
tranen in mijn ogen
niet wetend wat te doen
vertrouwen verloren
dat doet toch zoveel pijn
ik vraag me nog steeds af
hoe jij zo'n bitch kon zijn
slapenloze nachten
geen moment uit mijn hoofd
jullie twee daar samen
en je had het beloofd
al jouw woorden logen
het verbaaste me niet
kwetsend in een hoekje
verstopt met mijn verdriet
Reacties op dit gedicht
| liesinspiloos: | Zondag, februari 21, 2010 20:05 |
| :( | |
| Indy Toma: | Vrijdag, februari 19, 2010 17:35 |
| Life is a b?tch Sterkte |
|
| Kenneth Rellum: | Vrijdag, februari 19, 2010 14:15 |
| liefde geeft de geest, daar zij gebroken beloftes vreest... sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dagmar... | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||