Rotzooi
Als ik in je ogen kijk
Dan weet ik weer
Waarom ik ze liever ontwijk
Het doet zeer
Het is pijnlijk om te zien
Die wazige blik
Niet een keer, niet eens tien
Te vaak, bedenk ik me terwijl ik mijn verdriet inslik
Rode ogen
Te grote pupillen
Iedereen voorgelogen
Dit moet je toch niet willen?
Ik wil iets zeggen
Maar de woorden blijven steken
Ik wil niet blijven voorzeggen
Steeds weer over het kwaad spreken
Maar ik kan niets anders
Want je blijft achteruit gaan
Met meer tegen dan voorstanders
Eens beland je onderaan
En dan vraag ik me af
Of je de kracht nog hebt
Die dat spul je zogenaamd gaf
Terwijl alle energie uit je wegebt
Kan je dan je rug nog rechten
Of is het dan te laat
Te laat om te vechten
Tegen die rotzooi van de straat?