TIJD
De avond is gevallen,
schemer neemt het over
van het licht van de zon,
die elders de wereld laat ontwaken.
Contouren vervagen,
voorwerpen veranderen de sfeer,
kleuren verdwijnen
in de toenemende duisternis.
De avond ontsluit haar ogen,
weer een dag voorbij,
de uren zijn als kralen
aan de ketting van het leven.
Tijd, waar ga je heen?
Als je niet in mijn gedachten bent
los je op in vergetelheid
en laat verleden en toekomst sterven.
Sylvia van Hulzen