Vrienden.
Ik blijf zien hoeveel fouten ik in mijn leven maak.
Ik blijf mezelf tegenkomen in hoevaak ik in alles afhaak.
Ik blijf elke dag kijken in dezelfde spiegel naar dezelfde ogen.
En blijf steeds kijken naar hoe mensen het leven uit me zogen.
En tog staan jullie bij me, bij alles wat ik doe.
Geven me weer hoop om te lachen, en vraag me niet hoe.
Jullie zijn er altijd voor me, in mijn leven zo verweven.
Jullie laten mij zien hoe ik alle twijfels aan mezelf op kan geven.
Ik weet dat jullie me niet laten vallen, zoals vele hebben gedaan.
Want ik weet dat jullie elk woord wat ik zeg wel verstaan.!
Bij jullie hoef ik niks te verstoppen en kan ik zijn wie ik ben.
En in het duister zijn jullie mijn bange en gekwetste stem.
Om te zeggen dat jullie er wel voor me zijn en van mij houden.
En dat jullie wel de ware ik zien, tussen alle bomen en alle wouden.!
Jullie zijn vrienden voor het leven en laat ik niet meer gaan.
Een ieder die het anders ziet, laten we woelen in de waan.
De waan van jalozie, arrogantie, haat en nijt.
Ineens is er spijt, dat ze me alles hebben verwijt.
Ik zal alles voor jullie doen, Ik blijf jullie altijd trouw.
Vrienden van goud, hier staat hoeveel ik van jullie hou.!