rijg van nevels
parelsnoeren
die glinsteren
in het ochtendlicht
daar ben jij
door mijn opwellende
tranen heen
in ‘t zicht
de volgende stappen
zijn lood zwaar
ik wil zo graag
naar jou gaan
daar aan de overkant
in ‘t natte gras
dicht tegen je aan staan
je hart voelen kloppen
een warme kus
in mijn haar
mijn hals
in gedachte
geef ik me over
leven …
laat me leven
Gert: | Dinsdag, mei 25, 2010 20:57 |
Deze had ik bijna gemist. Wat een juweel!! Liefs, Gert |
|
Artifex: | Woensdag, februari 24, 2010 22:35 |
Warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
arie: | Woensdag, februari 24, 2010 13:27 |
leven.. juist nu lente nadert het missen toch nabij jouw voelen, samen samen weer even een liefs, arie |
|
verhavert: | Donderdag, februari 18, 2010 19:28 |
zo vol emotie zo rakend mooi zoveel knuffels |
|
Hilly N: | Zondag, februari 07, 2010 20:18 |
Ondanks.. toch zo mooi Warme groet Hilly |
|
switi lobi: | Maandag, februari 01, 2010 23:23 |
Meis toch... Diiiikke knuffel! Liefs, switi lobi |
|
Quicksilver: | Maandag, februari 01, 2010 22:19 |
Dit is een gedicht wat me heel erg aanspreekt door herkenning! maar zo geweldig mooi verwoord remie! liefs,knuffs dicky |
|
dichterbij: | Maandag, februari 01, 2010 22:11 |
wat een mooi verlangend gedicht. er klinkt jammer genoeg ook eenzaamheid in door. lieve groet |
|
nana: | Maandag, februari 01, 2010 21:47 |
verlangen..eenzaamheid..emotie mooi verwoord remie liefs nana |
|
Ninharra: | Maandag, februari 01, 2010 20:43 |
Wouw.. Heel Mooi.! |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2010 | ||
Thema's: |