Alsof haar vingers de piano streelde
en ze was zich zelf niet meer
zo zat ze daar met haar gesloten ogen
mooi gingen haar vingers heen en weer
het leek alsof al haar levensstromen
in zuivere tonen naar boven komen
alles leek niet meer van deze tijd
of was het heden met het verleden
al op weg was naar oneindigheid ?
Zo mocht ik ook weer leren horen
ging met stille schreeuw de avond in
ja, ik was weer opnieuw geboren
met adem kwam de echte levenszin.