de ontwikkeling van de tijd,
waar je je verschuilen kan,
achter woorden, die rollen,
in de realiteit komt daar niks van,
zo makkelijk verstoppen, achter een foto,
en blije gezichtjes op je pc,
de context ontwricht, wordt er vergeten,
dat taal uit meerdere delen bestaat,
het woord en iets dat non-verbale taal mag heten,
zoveel verwarring en misverstanden ontstaan,
en in het mom van de tijd,
ontkom je er niet eens aan,
stroom je erin, als een product,
het gemak van het behouden van contacten,
praten zonder stem, mooi en modern dat het lukt,
irritatie,
onduidelijkheid,
verwarring en
onzekerheid
kenmerken,
die zo, herkenbaar zijn,
voor de dingen die worden gezegd,
en door het missen van iets,
niet goed worden uitgelegd,
Het is makkelijk ja,
je verschuilen achter je pc,
kun je er toch een vraagteken bij stellen,
want wat bereik je er nu eigenlijk mee?
Haha ik kap ermee;)