Stil omgekeerd
De stilte om me heen
Zo sterk, zo sereen
Ik voel de intieme rust
Nauwelijks nog
Van de omgeving bewust
Mijn blik dwaalt langs de graven
Ik voel de wind
Die langs mijn vingers strijkt
Alsof hij ook meekijkt
Met wat mijn ogen zien
Een gevoel van onwerkelijkheid
Overvalt me plotseling
Even lijk ik de weg kwijt
Mijn gedachten weggeëbd
Naar een wereld ver weg
Het besef komt langzaam
Als ik kijk naar de volgende naam
Op een steen gegraveerd
Ik sta hier levend tussen de doden
Of misschien omgekeerd