Levensmoe
De berg blijft groeien
Ondanks grote moeite
Om verderop te geraken
Dat wat eens boeide
Vervallen in verveling
Het wordt te veel
De lange tochten
Om het leven heen
Moeizame bochten
De horizon die verdween
Nu is de lucht gevuld met wolken
Grijs waar blauw heerste
Alles blijkt in te storten
Ik ga als eerste
Verdwijn in levenskolken
Zo dacht ik vroeger na
De dokters diagnose; depressie
Verdriet over de dood van Ma
Zei de psychiater na de sessie
Nu doe ik aan positieve affirmatie
Vertel ik mezelf elke dag dat ik goed doen
Geef ik me zelf clementie
Loop in een gepaste schoen
Zodat mijn gevoelens
Me niet de das omdoen
Nummer 127 : | Zondag, januari 03, 2010 18:53 |
een beetje Kafkaiaans denken dit, interessant en boeiend Bart |
|
Jacky Van den Berghe: | Zondag, januari 03, 2010 02:54 |
Wens het je toe dat je gevoelens je niet meer zouden overrompelen. Zoeken naar een beetje nuchterheid! Beste groetje, Jacky |
|
Marousia: | Zaterdag, januari 02, 2010 22:18 |
Mooi geschreven ik wens je een heel gelukkig nieuwjaar toe. Maak je dromen waar en laat geen kans onbenut. Liefs van Marousia | |
ela: | Zaterdag, januari 02, 2010 14:54 |
Als de tred gelijk loopt hoorje in de groep, als de tred verschild sta je er buiten of ben je leider. ela |
|
Auteur: Lion10cc | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 januari 2010 | ||
Thema's: |