Zoekend naar Mij (stukje uit het leven van een borderliner)

Zijn we nou echt
Weer op dit stuk teruggekomen
Mezelf opnieuw beroofd
Van mijn wensen en mijn dromen

Al mijn emoties
Dwarrelen door elkaar, overheersend en luidruchtig
Al mijn gedachten
Vechten om aandacht, onbetrouwbaar en zelfzuchtig

En ik ertussenin
Bang en onzeker
Alles tegenstrijdig
Ik ben de vergever, en de wreker

Het slapen onmogelijk
Complete films blijven draaien
Waar zijn die met de goede afloop
Aangezien ik de slechte niet kan verfraaien

Hoe leg je iemand uit
Dat je verschilt van dag tot dag
Dat wat ik mezelf voor een moment durf te gunnen
Het andere moment al niet meer mag

Hoe kan ik je bij me houden
Omdat als je maar lang genoeg blijft kijken
De persoon die je denkt te kennen
Ineens iemand anders begint te lijken

De spiegel heeft het opgegeven
Weet soms niet wie ze voor zich heeft staan
Weet ook dat ze stukgeslagen zal worden
Als de persoon die erin kijkt zich zal laten gaan

Ik haat het, ik haat het, ik haat het
De enige woorden die ik nog uit kan spreken
Omdat die woorden de liefde in mij
Zo immens vernietigend kunnen laten verbleken

Want liefde is er niet
Heeft geen recht op bestaan
Als de zware emoties eenmaal de overhand hebben
Laat ik mezelf door het donker gaan

Daar voelt het veilig
Op een verkeerde manier vertrouwd
Zo gewend aan mezelf te overtuigen
Dat er niemand is die echt van me houdt

Pas als al mijn persoonlijkheden
Zich weer op 1 lijn durven te begeven
Kan de rust eindelijk wederkeren
En moet ik opnieuw beginnen met leven