Jij bent mijn beste vriend.
Je hebt al zoveel mee gemaakt.
Alles was bij jou in een puinhoop.
Tot dat ik jou leerde kennen.
Ik kon meteen goed met je opschieten.
Vanaf die tijd veranderde je mijn hele leven.
Ik wist dat je niet die lieverd voor anderen was,
Dan die je voor mij was.
Je hield wel van wat actie.
Een beetje door het dorp heen scheuren in je auto’tje .
Avond’s een jointje roken met de hele groep.
Maar je wilde niet dat ik een joint nam.
Want dan had ik een probleem.
Je was een van de sterkste jongen die ik kende.
Maar eigenlijks ook een van de verkeerdste jongens.
Iedereen waarschuwde mij , van ga niet met die jongens om.
Zij maken van je leven een puinhoop.
Maar ik gaf niet op.
Ik bleef maar streven dat je stopte met de drugs.
Je koos voor mijn in plaats van de drugs.
Sinds die tijd werden we alleen maar closer.
Ik was elke dag wel bij jou.
Jij was mijn toevluchtsoord,
Mijn plekje waar ik heen ging, als ik boos of verdrietig was.
Ik hoefde niks uit te leggen je zag aan mn hoofd dat er iets mis was.
Jij was er voor mij , in tijden van verdriet en geluk.
Maar nu ben ik je dan kwijt.
Je zit vast voor een daad wat jij niet gedaan hebt.
Maar je wilde je vrienden niet veraden .
Dus je moet mij verlaten voor 2 en half jaar.
En liefste weet dat ik je verschrikkelijk mis . :’(