Ik zwierf over het verlaten strand
waar ik eens de weg ben kwijtgeraakt
door een novemberstorm
die op kwam zetten vanuit zee
met duizenden zandkorrels
teisterend de spiegels van mijn ziel.
Nu trilt mijn innerlijk kompas van verlangen;
de weg terug;
behoedzaam laverend
als wij elkaar ontdekken
in een wereld van recepten en kwalen
toen mijn bittere kruid
verlost van bijwerkingen
de zon in mijn leven welkom heette.
Het zoet der genegenheid
een vruchtbare aarde vond
met wilde bloemen
die wuifden
op een zwoele zomeravond
dat een eenzame kust vergeten liet.