Illusie
Woorden schieten tekort.
Niet meer weten wat te zeggen.
Waarom?
Wat is de reden?
Zij!
Ik zie haar bij het ochtendgloren van iedere dag,
bij elke idyllische zonsondergang.
Mijn hart begint sneller te slaan.
De warmte is onontbeerlijk.
Hevig verlangen naar een tedere kus,
die zo perfect is,
waardoor ik me verloren waan.
Al starend in haar stralende ogen,
liefdevol,
en toch met enige pijn in het hart.
Want zij,
zij die nooit de mijne zal zijn,
zij die men ziel raakt,
zij die mijn hart in vervoering brengt
zoals niemand ooit tevoren deed.
Zij is enkel het droombeeld van mijn verbeelding,
mijn ILLUSIE!!!!