Kanker!
Een vaag geluid
de klok luid negen
Geluid doordringt
kan er slecht tegen
Geïrriteerd
dringt tot me door
Het geluid, een telefoon
gaat naast mijn oor
Slaap nog maar net
of meer dommel wat
te weinig slaap
en teveel drank gehad
Ik drink teveel om te vergeten
ik slaap niet omdat ik faal
blijf de dokters woorden horen
sorry, de kanker is terminaal
Ik ben lucide
mijn telefoon gaat weer
ik zie het nummer
mijn hart gaat tekeer
trillend neem ik op
zij reageert
bent u familie van...
het klinkt zo verkeerd
spreekt u mee
mijn stem is kil
ik vlieg overeind
want de lijn blijft stil
Hoor slechts nog vlagen
... acht uur ... heengegaan ...
voel een diepe leegte
en laat een traan
de klok luid negen
Geluid doordringt
kan er slecht tegen
Geïrriteerd
dringt tot me door
Het geluid, een telefoon
gaat naast mijn oor
Slaap nog maar net
of meer dommel wat
te weinig slaap
en teveel drank gehad
Ik drink teveel om te vergeten
ik slaap niet omdat ik faal
blijf de dokters woorden horen
sorry, de kanker is terminaal
Ik ben lucide
mijn telefoon gaat weer
ik zie het nummer
mijn hart gaat tekeer
trillend neem ik op
zij reageert
bent u familie van...
het klinkt zo verkeerd
spreekt u mee
mijn stem is kil
ik vlieg overeind
want de lijn blijft stil
Hoor slechts nog vlagen
... acht uur ... heengegaan ...
voel een diepe leegte
en laat een traan
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Donderdag, december 03, 2009 02:52 |
| kanker biedt nog een afscheid, geschept worden door een trein niet.. maar hey!! 6 million ways to die.. ik vind het goed geschreven. | |
| wYSe: | Donderdag, november 26, 2009 14:10 |
| Isolina: ik ben de auteur, dus ik verzocht zelf de verandering ;) Iedereen: dank voor uw woorden Algemeen: Ik heb er een tijdje mee gewacht, na de gebeurtenis, omdat ik het niet eerder kon opbrengen, dus bedankt voor uw steun, doch u hoeft me niet op dit moment te condoleren. |
|
| M-Rose: | Woensdag, november 25, 2009 20:16 |
| gevoels-vol- verdriet beschrijvend mijn condoleances hierbij |
|
| roosjerood: | Woensdag, november 25, 2009 19:23 |
| zo stilmakend prachtig | |
| marcha: | Woensdag, november 25, 2009 17:50 |
| een prachtige omschrijving van zo''n vreselijke verlies aan zo''n afschuwelijke ziekte Groet Marcha |
|
| isolina: | Woensdag, november 25, 2009 17:09 |
| het is en blijft mooi, en gevoelig . | |
| isolina: | Woensdag, november 25, 2009 17:06 |
| En aan wYse , waarom aan passen , laat iedereen zijn /haar woorden gebruiken om zijn /haar gevoel weer te geven . sorry ik kon het niet laten . | |
| isolina: | Woensdag, november 25, 2009 17:02 |
| in stilte gelezen , sterkte , knuff maria (isolina) | |
| Yellow: | Woensdag, november 25, 2009 14:06 |
| sterk gebracht, stilmakend | |
| wYSe: | Woensdag, november 25, 2009 13:05 |
| de laatste strofe klopt niet helemaal, zou eigenlijk moeten zijn: Ik hoor slechts nog vlagen ...acht uur.. ..is heengegaan... voel van binnen een diepe leegte Ik hang op, en laat een traan. (als dit aangepast zou kunnen worden en deze boodschap verwijderd zeer graag) |
|
| juffie: | Woensdag, november 25, 2009 12:42 |
| Helaas zo herkenbaar In zijn intensiteit heel goed neergezet |
|
| switi lobi: | Woensdag, november 25, 2009 12:30 |
| Brrr.. afschuwelijk; wat een rotziekte is het toch. Knap de hele impact omschreven. Sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| LonelyGirl_: | Woensdag, november 25, 2009 12:25 |
| Wouw, sterkte! |
|
| windwhisper: | Woensdag, november 25, 2009 12:19 |
| intens ditte, jeetje lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wYSe | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2009 | ||
| Thema's: | ||