nooit zal je lach
een gave huid weerspiegelen
of de kleine schaduw komt
maskerend weer in beeld
je eerste oogopslag
toont alle vertes
in een openheid van kleur
die grenzen overschrijdt
je weer verlaat
als zielsdiep is bereikt
waar licht verdonkert en je
gaafheid met littekens is verrijkt
je hebt geen muren opgetrokken
maar je huid verstevigd
met de pijn van vroeger lijden
de schaduwen zijn nog maar klein
wil melker
25/11/2009
Big Lady: | Woensdag, november 25, 2009 11:33 |
droef mooi geschreven knuffels |
|
Omni Allumini: | Woensdag, november 25, 2009 11:16 |
nu maar hopen dat we niet hele coordinaten hoeven in te voeren :D uhhrrr.. waar bevindt u zich?! (weet ik veel!! jah.) | |
Omni Allumini: | Woensdag, november 25, 2009 11:09 |
tom-tom, zelfparkerend: de fabrikanten worden steeds vrouwvriendelijker hmm?! :) | |
Omni Allumini: | Woensdag, november 25, 2009 11:08 |
vooruit met de geit dan maar!! bmw heeft een zelfparkerend model uitgebracht: ook weer opgelost. op naar de toekomst!! xx | |
~MeLoDy~: | Woensdag, november 25, 2009 11:05 |
mooi verwoord... gr. MeLoDy |
|
entropy: | Woensdag, november 25, 2009 11:05 |
Sterk schrijven. | |
The Cool : | Woensdag, november 25, 2009 08:41 |
Alles slijt Vriend Har |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2009 | ||
Thema's: |