mijn weg is vandaag met kiezels bezaaid
morgen geplaveid ,oneffen of gestabiliseerd
ach, wat geeft het ,het brengt je wel ergens
dichtbij, ver weg???
het pad dat ik volg, hobbelig, geasfalteeerd
sterk, breekbaar, onverwoestbaar
je valt, maar staat weer op
het lijkt eindeloos, je raakt er nooit
je blijft zoeken, maar je kan blijven rondgaan
nooit een eindpunt, opnieuw een begin
geen einde in zicht,weer een lange baan
ben ik nu veraf of thuis?
wie zal het je zeggen, de zon, de maan , de sterren
die afwisselend aan de hemel staan
vind je rust of blijf je ronddolen?
waar zal je huis ,je thuis staan?
ergens waar het licht nog aanstaat
of waar alles is gedoofd
waar stilte of lawaai overheerst
nooit een grote mond, alles bedeesd
laat me verder zoeken
is dit het einde of nu juist het begin
laat me geloven in sterren , zon en maan
want die zullen morgen weer aan de horizon staan
anganax