Ik wil zo graag weten
Waarom ik dit niet kan vergeten.
Kan ik net zo worden als hem?
Waardoor niemand mij meer kent?
Ik zou de stap graag ondernemen
En mij aan hem vast kleemen
Waar drijft de wanhoop mij naar toe?
Ik ben daardoor zo moe..
Ik wil zo graag gaan slapen
Want dit is te moeilijk op te verdragen.
Ik doe mijn ogen dicht
En zie nog steeds zijn marmeren gezicht.
De gat bij mijn hart
Roept nog steeds om zijn smacht
Waarom heb ik dit?
Het voelt vertrouwd
Maar mijn gedachten aan hem zijn al oud
Hij had me verlaten
Dus nu neem ik de stap
En ga ik voor de eerst klap
Ik loop naar de rand
En zie onder mij de rotsen van het strand
Het doet me niks
Ik kijk naar voren waar de zon naar me lacht
En voel diep in mijn hart dat ik nog steeds naar hem smacht
Ik leun naar voren en ik ben verloren
Ik hoor alleen nog maar zijn stem
Waardoor ik begonnen ben.