Ik kijk naar je foto
en weet niet meer wie je bent.
Je bent nu bij haar, bij je gezin.
en ik ben alleen verlangend naar jou.
Al je beloftes slechts om mij te sussen,
het in mijn oor fluisteren
dat je mij zo graag ziet
en nu lijkt het alsof ik even niet voor je besta.
Voordien warme en lieve woorden
klinken nu koud en kil
ze blijven zich herhalen
en verdwijnen dan weer in het niets.
Binnenkort zie ik je weer
verliezen we elkaar in de passie
vertellen we onze diepste verlangens
en daarna staar ik weer naar je foto ... met slechts één vraag
Waarom keer je altijd terug naar haar ?