Ik verzwijg de woorden die ik
nimmer zal spreken
tot het einde rusten op mijn
bloeddende lippen, waarover ik
mijn laatste adem zal
uitblazen
Wetende dat het me
gek schreeuwd in nachten
die ik dolend zoek naar jou
sinds de dag dat jij het
eeuwig afscheid kuste
Tranen wegslikkend die brandden
achter mjn wazige ogen
kloppen van mijn hart die
wel haast alle stille rouw
overstemmen, maar
weet, het bloedt
voor jou
Fluister ik onze laatste woorden
wanneer het vriezen mij omhuld met
haar zilverzwarte deken, en
haar lijkbleek aangezicht.