onrustige nachten
heel langzaam kropen de uren
de nacht die lang zou duren
tot de morgen verscheen
onrust niet te verklaren
zie je de nacht vol gevaren
wat met ‘t daglicht verdween
klaarwakker lig je op wacht
bij deze droomloze nacht
waar stemmen zwijgen
om doodmoe op te staan
deze nacht is voorbij gegaan
en antwoord zal ik niet krijgen
onrust valt niet te verklaren
al dreigen soms de gevaren
als de morgen verschijnt
op ‘n prachtige herfstdag
waar de zon naar je lacht
en somberheid weer verdwijnt
Karin
Anastacia: | Donderdag, oktober 29, 2009 10:34 |
heel herkenbaar dit gedicht karin liefs xxxx anastacia | |
karinvangelder: | Woensdag, oktober 28, 2009 13:42 |
geef mij maar een hand dan... ook bij mij het euvel pfff liefs xxx |
|
Jannie Hoogendam: | Woensdag, oktober 28, 2009 13:27 |
Heel herkenbaar Karin...maar niet slapen en onrustig zijn is soms echt niet te verklaren Fijne dag vandaag...hier schijnt de zon Lekker hoor Liefs Jannie |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2009 | ||
Thema's: |