Gelukstreffer
Hij vond het kleine exemplaar
gewoon toevallig, zonder zoeken:
een spartelend kriebelhoopje
geluksgevoel dat zonder reden
onder zijn zware zool kleefde.
Onwetend waarvoor het dienen kon
want onbekend is toch ongekend
-of omgekeerd, wat men belieft-
pulkte hij het met zijn nagels
vantussen geribt rubberprofiel.
Vervolgens gooide hij dan maar
zijn geluk zomaar op straat
want daar valt het te rapen zei
zijn moeder toen ze welgemikt
zijn jeugd tegen de tegels gooide.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 27, 2009 19:57 |
| (W)auw! Liefs, switi lobi |
|
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 27, 2009 19:20 |
| een tegelwijsheid hangt dan ook vaak in het toilet tjonge er is bijna geen haar tussen te krijgen naadloos verweven grtjs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||