Je hebt gelijk
Slapeloze nachten
Mijn hart vervuld van eenzaamheid
Met jouw beeld gebrand op mijn netvlies
Vechten lichaam en geest zich een weg door de tijd
Een deel van mij is blij dat het over is
Ik voel de rust die het me geeft
Een ander deel is afgestorven
Maar helaas een deel dat verder leeft
Nu mijn ziel zich losweekt van de jouwe
Zie ik pas goed hoe liefde kan verblinden
Waar jij me nooit echt hebt zien staan
Kon ik mijzelf niet eens vinden
Ik ben boos, teleurgesteld
Voel me in de steek gelaten
Ik haat het feit dat ik nog van je hou
Maar ik hou van het feit dat ik je niet kan haten
Het doet pijn om te moeten beseffen
Dat het lijkt alsof ik je eigenlijk nooit echt heb gekend
Dat je je hebt begeven in mijn wereld
Maar nu alsnog een vreemdeling voor me bent
De tijd zal het leren, heelt alle wonden
Ook al zijn de wonden nog zo diep
Heel soms voelt het alsof ik wakker word
Zonder te weten dat ik sliep
En in die wakkere momenten
Zie ik de wereld in een ander licht
Geen roze bril, maar heldere ramen
Geen verdriet, maar blijdschap op mijn gezicht
Mag ik je vriendelijk bedanken
Voor het openen van mijn ogen
Je hebt ooit gezegd dat je mijn liefde niet waard was
Gelukkig heb je me daarin nooit voorgelogen
Ik geef je namelijk gelijk.