Tranen in mijn ooghoeken
Glim in de nacht, waar ik niet hoef te zoeken
Mijn dromen zijn niet langer van mij
Het leven met jou is nu voorgoed voorbij
Laat je bloed over mij vloeien
Laat de doorns van de roos in mij groeien
Waar de zon nooit meer op zal komen
Verwoeste jij mijn prachtige dromen
Mijn hart legde ik in jou hand
Mijn geest verloor ik in jou verstand
We dreven over de stille oceaan
In mijn gedachten liet ik je nooit meer gaan
De gouden woestijnen van de gebroken leegte
Was het of ik alles uit mijn hoofd veegde
Tranen vielen als een fata morgana naar beneden
Maar niets houdt verband met onze verleden
Jij dwaalt hier ver van mij vandaan
Ik zal alleen mijn weg verder moeten gaan
Hoor me dan, ik hou nog zoveel van jou
Maar mijn voeten en handen zijn vastgebonden met een touw
Jouw pijlen doorboren mijn ziel
De pijn is het dat ik hulpeloos voor je kniel
Gebonden en verwond roep ik jouw naam
Onze liefde heeft toch geen blaam
We kunnen het toch nog een kans geven
Of moet ik toch gewoon door met m’n leven
Mijn hart is nog niet klaar voor een nieuw begin
In een droge zee heeft leven zo weinig zin
Jij bent niet meer van mij
Maar ben je nu echt wel vrij
Ik roep om water in de gouden woestijn
Waar de liefde van jouw steeds meer verdwijnt
Mijn hart droogt langzaam uit
Eens was je mijn buit
Nu ben ik je voor altijd kwijt
Dat is de pijn die ik aan mezelf verwijt
Mijn bloed stroomt door het hete zand
De liefde is als een verstikkende zon die in deze woestijn op mij brand
© Ralph Mulder 07-10-2009