Kouder
Kouder.
Ik strek mijn armen naar je uit en
ik hoop dat je me vasthoudt
Zodat ik niet val
Want zwarter nog dan de
eenzame nachten is de angst om
verlaten te worden
Ik kijk in je ogen en
ik wens dat je terugkijkt
Dat je me ziet
Want kouder nog dan kille ogen
is de wetenschap dat je
onzichtbaar bent
Ik wil nog niet vallen.
Ik strek mijn armen naar je uit en
ik hoop dat je me vasthoudt
Zodat ik niet val
Want zwarter nog dan de
eenzame nachten is de angst om
verlaten te worden
Ik kijk in je ogen en
ik wens dat je terugkijkt
Dat je me ziet
Want kouder nog dan kille ogen
is de wetenschap dat je
onzichtbaar bent
Ik wil nog niet vallen.
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Zondag, januari 31, 2010 23:39 |
| heel gevoelig geschreven lieve gr. ana | |
| switi lobi: | Zondag, oktober 25, 2009 22:16 |
| Gevoelig geschreven. Liefs, switi lobi |
|
| Anouk*jee: | Zondag, oktober 25, 2009 20:21 |
| wauw dit raakt echt! x |
|
| karinvangelder: | Zondag, oktober 25, 2009 12:20 |
| mooi Marieke ! liefs.. Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marieke_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||