Niemand weet...
Niemand weet, dat er littekens op mijn lichaam staan.
En ik weet niet, waarom doe ik mij dit aan.
Vroeger vaak gepest, en voel me nog steeds rot.
En in plaats van te geloven, bid ik niet naar god.
Niemand weet, waarom ik dit doe.
Maar ik weet, ik ben levensmoe...
Misschien maar ik er maar gewoon een eind aan...
Nee ik kan het niet, ik kan jou niet laten gaan.
En ik weet niet, waarom doe ik mij dit aan.
Vroeger vaak gepest, en voel me nog steeds rot.
En in plaats van te geloven, bid ik niet naar god.
Niemand weet, waarom ik dit doe.
Maar ik weet, ik ben levensmoe...
Misschien maar ik er maar gewoon een eind aan...
Nee ik kan het niet, ik kan jou niet laten gaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Myselv | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||