Hart-Littekens
Mijn hart geschonden
Een litteken erbij
Zoekend naar houvast
In een ander deel van mij
Het ademt nog, onzichtbaar
Kloppend in een lichaam dat ooit van passie heeft gevlamd
Maar nu, wreed verscheurd door jou
Alles stilgelegd, verlamd
Het heeft zich aan je gegeven
Zich opengesteld en kwetsbaar getoond
Om vervolgens met verdriet en eenzaamheid
Aan het eind van de weg te worden beloond
Je doet het pijn
Zelfs nu alles is uitgesproken
Het lag als glas in jouw handen
En je hebt het zonder pardon gebroken
En nu zoek ik de scherven
Van wat het graag had willen zijn
Het moet gerepareerd worden
Ook al zijn de stukjes nog zo klein
Maar als het dan weer heel is
Zal het opnieuw een partner vinden
Waaraan het zich, heel voorzichtig
Stapje voor stapje zal leren binden
Laat jij het maar met rust
Je hebt genoeg gedaan
Als jij het kan leren vallen
Kan ik het ook weer leren staan
Het wil niks meer van je weten
Je hebt het bang gemaakt
En alle pogingen om te lijmen
Kunnen vanaf nu worden gestaakt
Ik breng het terug naar binnen
Waar ik het in mij goed zal bewaken
Daar krijgt het rust en mijn eigen liefde
Zodat niemand, ongezien, er weer een litteken bij kan maken