Als onze borsten groter zijn dan onze hersens,
dan is het goed.
Flinterdun en op dieet, is hoe het nu moet.
Een strakke kont en een platte buik, daarvoor moeten wij nu zwoegen.
Proteses, facelifts en make-up lijken plots weer een genoegen.
Niet te rond, een strakke lijn, met twee grote ballonnen.
Maar genoeg eten om juist niet flauw te vallen, is dat niet onbegonnen ?
De weegschaal is een vijand, en sla dan weer een vriend.
We mogen niet meer eten ookal hebben we 't verdient.
De chocolade moet blijven liggen en de chips is voor de man.
Snoepen is uit de boze, er is niets meer dat nog kan.
Let op voor de calorieën, het zijn er veel te veel.
Slank en mager zijn we wel maar van de honger zien we scheel.
Enkel en alleen de slanken, die worden nog beliefd.
Laat ons eten, laat ons eten, laat ons eten alsjeblieft !
We kunnen het ons niet herinneren, ons laatste échte maal.
Och...
Verdomd schoonheidsidiaal.