Licht
Licht
nooit meer zoeken
alleen maar ademen tot de duister komt
wachten tot de morgen valt
samen met sterren die verdwijnen in de dageraad
een geschenk
een kleine glimlach van de maan
ik roep de dag
waar stilte mij omringt
hoe helder is mijn ziel
waar mijn hart is gevuld met tederheid
zo zacht mijn fluister
de wind draagt mijn woorden
waar het water rimpelt
zullen zij cirkelen
dan even snel vergeten zijn
maar gelezen en begrepen
waai wind de wereld rond
tot waar ik wacht in morgenstond
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 17, 2009 15:03 |
| heel mooi | |
| Quadesh: | Zaterdag, oktober 17, 2009 00:34 |
| ja wind waai maar hart dan ben ik eerder weer thuis.. kusje | |
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 16, 2009 23:23 |
| ja een kleine glimlach van de maan is een wonderbaar geschenk van de nacht gewoon prachtig is jouw gevoels-beeld-schrift. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||