Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
het einde.
De kou sneed in mijn gezicht
Brak mijn handen
Maakte mijn neus tintelen
En mijn tenen gevoelloos
De koudste plek op aarde
Dat wist ik wel zeker
De kou was moordend
De pijn zo groot
Ik voelde mijn vingers niet meer
Merkte niet waar ik liep
Een verradelijk landschap
Met diepe afgronden
Ik viel niet
Voelde geen angst
Ik sprong
Voor jou.
Reacties op dit gedicht
victoriaBerry vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
switi lobi
:
Woensdag, oktober 14, 2009 22:32
Soms speelt liefde een keihard spel
Over dit gedicht
Auteur:
victoriaBerry
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
14 oktober 2009
Thema's:
[Verdriet]
[Liefdesverdriet]