Je sloot mij, ik huilde, troostend in je armen
kustte me, sloot je ogen
fluisterde in mijn oor
'Het is goed, lieverd..'
ja, dat deed je,
in mijn dromen
Je omhelsde me langer dan
die paar minuten ooit hebben geduurd
ik hoorde je stem zwaar, en
hees
van het gemis wellicht
Een kus, na zo
verschrikkelijk lang geleden
en je lippen smaakten nog
precíes hetzelfde
oh, ik wilde, ja,
ik wilde dat
je übehaupt nog wist
wie ik was
De verzoening
van jou en mij
wij, weer samen
geen onduidelijkheid
De verzoening, stiekem droom ik
van ooit weer te lachen naar jou
Ik denk niet dat je weet dat ik er
nogsteeds mee zit
en dat ik
dat ik je nooit meer heb gezien
berouw.