Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, oktober 13, 2009 00:34 |
Stacugo: Zeer juist. Jacky |
|
1day: | Maandag, oktober 12, 2009 15:15 |
Helemaal goed! :-) | |
Stacygo: | Maandag, oktober 12, 2009 03:57 |
Niet alle schoonheid is verloren bij volwassenkinderen,kan het nog aanwezig zijn,..eerlijk bewust gedrag. Mooi geschreven |
|
Jacky Van den Berghe: | Maandag, oktober 12, 2009 01:21 |
Voor meneer zes: Van je tekortkomingen talenten maken zou een oplossing zijn voor het waarschijnlijk voor ons onbereikbare volmaakt zijn. Je leest dit goed, meneer zes, dank je! Hartelijk, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Maandag, oktober 12, 2009 01:15 |
Kerima2: ... voor je waardevolle opmerking! Hartelijk, Jacky |
|
Jacky Van den Berghe: | Maandag, oktober 12, 2009 01:14 |
Voor kerima ellouise: Er is veel voor te zeggen wat je hier schrijft, kerima. Toch meen ik dat het er niet op aankomt ''kind te blijven'', maar ''kind te worden''! En die staat kunnen we wel bereiken, is mijn bescheiden mening. (Echter voordat de ouderdom ons weer tot kind maakt - dementie-kindsheid). Kind: het onbewust weten naar kind dat bewust weet dat het kan liegen, maar het niet gebruikt (tenzij ''misschien'' in een uiterste nood en/of in bepaalde situaties). Dank ... |
|
Jacky Van den Berghe: | Maandag, oktober 12, 2009 00:57 |
Voor baruchacha: Ik heb, sorry, geen gebruik gemaakt van uw mailbox, ik zou niet eens meer durven. Maar ''ik'' kan ''wel'' bewijzen waar het misverstand ontstaan is, en daar heeft niemand schuld bij. Enkel een samenloop van ''omstandigdheidjes'' op de site. Maar goed. Gepalaber gesloten nu? Groet, Jacky |
|
Meneer Zes: | Maandag, oktober 12, 2009 00:28 |
Maar ook kun je terugkeren, door jezelf te durven onderkennen dat alle zogenaamde stoerdoenerij waar de wereld je in meetrekt een leugen is, en jezelf daarvan los te maken. Een mens is pas volmaakt wanneer (laat ik gissenn): hij zijn gebreken kan gebruiken als talenten, bvb. wat gij niet wilt dat u geschiedt... Met groet, Meneer Zes |
|
kerima ellouise: | Zondag, oktober 11, 2009 23:20 |
van het moment dat we als kind de eerste pijn ervaren, de eerste leugen...ontgroeien we de onschuld...nooit kunnen we nog naar diezelfde staat terugkeren...simpelweg omdat die onbevangenheid nooit meer kunnen ervaren weer een mooi stukje schrijven Jacky liefs kerima ellouise |
|
Meneer Zes: | Zondag, oktober 11, 2009 02:06 |
Er is iets vreemds met de onzichtbare energie-en er is iets wat tastbaar is doch onzichtbaar, tenminste voor het blote oog. Er zijn kruispunten, en andere wegen waar je het gevaar kunt voelen, waarnemen. En zo ook kun je met een beetje goodwill je eigen lot vooruit voelen. Er hangt iets vreemds in de lucht, ik weet niet wat, maar ik voel vaker, en heeft altijd reden. | |
Meneer Zes: | Zondag, oktober 11, 2009 02:02 |
Ik sta zelf op dat punt van terugkeer, denk ik. Liefs, Ayesha |
|
Jacky Van den Berghe: | Zondag, oktober 11, 2009 01:44 |
Zeer juist gelezen, meneer Zes, dank je! Hartelik, Jacky |
|
Meneer Zes: | Zondag, oktober 11, 2009 01:29 |
Prachtig omschreven over het zelf, het enthousiasme, en de spontaniteit. Niet alleen kinderen bezitten dat, maar ook (zoals je schrijft) zij die durven te onderkennen dat zij liegen, en fouten maken, door te liegen tegen zichzelf en anderen. Briljant van begin tot eind! Terugkeren kan alleen wanneer wij durven onderkennen wie wij zijn! Met zeer veel liefs, Meneer Zes |
|
Auteur: Jacky Van den Berghe | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2009 | ||
Thema's: |