19 jaar geleden,
jullie werden troste ouders van jullie 3e kind..
toen leek alles nog mooi,
een goede jeugd,
een goede vooruit blik op de toekomst.
het ging niet altijd over rozen,
maar het kwam altijd goed.
maar nu 19 jaar Later,
Ik word ouder, ik heb me eigen dingen die ik doe..
Iedereen doet dingen op z'n eigen manier,
Ik geef me eigendraai aan dingen,
ik doe het op de manier zolas k denk dat het goed is,
van fouten leer je toch?
Maar waarom moet het in jullie ogen allemaal zo 'perfect'
Ik ben een kind,
van jullie,
En ik weet het ook,
Ik ben niet de perfecte zoon,
ik doe me best,
En hoop ook dat jullie het zien..
En nee,
ik doe niet altijd alles even goed,
maar toch bedoel ik het goed,
en toch weer die ruzie's..
Een super zoon - ouders band was er nooit,
helaas..
Nooit diep gaande gesprekken over problemen,
ik ging meestal naar andere mensen toe,
het klikte daar beter..
En het spijt me,
Voor de dingen die ik fout gedaan heb..
Ik wil een goede zoon zijn,
Dat jullie met trots kunnen zeggen dat ik jullie kind ben,
ik wil goeie cijfers halen op school,
ik wil goed me best thuis doen..
Maar nooo, niet alles wat ik wil lukt..
Maar ik zal blijven strijden,
en blijven door vechten ,
tot er een blijvende lach op jullie gezicht staat,
Als jullie het over mij hebben..