De koude regen valt hard op mijn bleke huid
Een windvlaag gooit mijn natte haren voor mijn gezicht
Het doorweekte shirt maakt dat er een rilling over mijn rug kruipt
Met mijn knieen opgetrokken, alleen zittend in het maanlicht
In mijn handen nog het papiertje dat je me gegeven had
De blauwe inkt van de mooie letters vagen langzaam weg
Mijn lippen trillen als ik de woorden nog eens lees, ik hou van je schat
Tranen lopen alweer over mijn wangen,dit was niet de enige uitweg
Zachtjes fluister ik, kom terug, maar niks meer als de ijskoude regen
Nog steeds, een waas voor mijn ogen, ik wil het niet weten
Maar nu sta ik langzaam op en begin toch maar weer te bewegen
Achterlatend het papiertje, op de plek waar ik had gezeten
De tekst helemaal vervaagd,maar de woorden blijven in mijn hart
Vaarwel mijn lieve schat.