Bikkelhard, liggen ze erbij,
in een stromende rivier,
bewegingloos,
liggen ze hier,
lagen ze,
in harmonie, onverstoord,
in een stromende rivier,
bekleedt met mos,
en menig waterdier,
Bikkelhard, liggen ze erbij,
de wereld heeft hen,
zwaar en hard gemaakt,
of zelf gedaan?
al die jaren,
en dan uiteindelijk nog
door de hand geraakt,
zijn ze het moe,
geef ze ongelijk,
moeten ze steeds toekijken,
en luisteren
naar al dat gezeik.
wat de wereld hen verteld,
de wereld van de mens,
(en de natuur,)
wordt er ook nog even tussen haakjes bij vermeld,
Bikkelhard, liggen ze erbij,
machteloos, misschien wel levenloos,
of niet, het ligt eraan hoe je het ziet,
maar alstublieft,
vergeet de stenen niet!