kijken
kijken
een dagpauwoog op de vlinderstruik
kijk, er komt een klein vosje bij
de grassprietjes tussen mijn tenen
ik voel me heerlijk, in mijn element
een briesje laat mijn haren wapperen
wilde lokken voor mijn ogen
als ik mijn haren bij elkaar heb
kijk ik weer naar het tafereeltje
ongemerkt is er een vlinder bijgekomen
of was die er al….
en heb ik gewoon niet eerder
beter gekeken
Reacties op dit gedicht
| Rene S: | Dinsdag, oktober 13, 2009 12:36 |
| soms landen ze vrijwillig op je hand. | |
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 02, 2009 19:30 |
| laatst zag ik, je past er vast, vlinders haasje over spelen met de paarse bloemen in het langs de wegen groen, er was voor hen, ik bleef graag even kijken, nijver als de bijtjes veel te doen groetje, hans |
|
| Werner Domroese: | Vrijdag, oktober 02, 2009 18:14 |
| Vlinders kunnen stil zijn, en toch zo ontzettend wild. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Inge_M |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||