Bang voor de dag van morgen.
Bang voor de dag van morgen.
Ik ben bang,
bang voor de dag van morgen.
Want de dag na deze,
is weer een dag vol zorgen.
Een dag vol nadenken,
en een dag met pijn.
Van het mezelf doen geloven,
dat ik hier niet mag zijn.
Ik weet diep van binnen,
dat het fout is wat ik zeg.
Maar het is de kwade stem,
die het mij verteld.
Die me altijd in zijn greep heeft,
me geen moment met rust laat.
Die me altijd wijs maakt,
hoeveel ik mezelf wel niet haat.
Maar mijn liefste engeltje,
dat er in mijn hartje nog altijd is.
Ik weet dat je over me waakt,
het is al jaren terug.
Maar je moeten weten,
dat ik je nog steeds vreselijk veel mis.
Anouk.
Ik ben bang,
bang voor de dag van morgen.
Want de dag na deze,
is weer een dag vol zorgen.
Een dag vol nadenken,
en een dag met pijn.
Van het mezelf doen geloven,
dat ik hier niet mag zijn.
Ik weet diep van binnen,
dat het fout is wat ik zeg.
Maar het is de kwade stem,
die het mij verteld.
Die me altijd in zijn greep heeft,
me geen moment met rust laat.
Die me altijd wijs maakt,
hoeveel ik mezelf wel niet haat.
Maar mijn liefste engeltje,
dat er in mijn hartje nog altijd is.
Ik weet dat je over me waakt,
het is al jaren terug.
Maar je moeten weten,
dat ik je nog steeds vreselijk veel mis.
Anouk.
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Donderdag, september 24, 2009 16:30 |
| anouk , jouw engeltje is vrij als een vlinder ver bij je vandaan ,maar zo dichtbij in je hart . knuff. maria (Isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kruimel91 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2009 | ||
| Thema's: | ||