Denk je nu echt
dat het helpt,
om me een heel weekend
alleen te laten,
alleen met mezelf.
Vechtend tegen mezelf
tegen het verdriet,
dat zelfs jij niet lijkt te zien,
jij die elke dag
oog in oog met mij staat.
Denk je nu echt,
dat ik van je dacht,
dat jij het je aantrok,
je geeft er niet om,
anders zou je bij me zijn,
mijn wonden helen,
misschien mijn haren strelen.
want meer verwacht ik niet van je.
Je hoeft niet kwaad te
zijn op mij ,door mijn wanhoopsdaad,
nee hoor,
het enige wat je kan doen,
is al je negatieve achter je laten,
me niet te veroordelen.
meer hoef ik niet,
het zou me al véél helpen.
denk je nu echt
dat ik het alleen aankan,
ik ben gelijk een vlam,
want stilaan raakt mijn vlammetje uit