in gedachten zie ik mezelf
tranen vallen
donker oud geworden druppels
gevallen in een rustig beekje
daar waar het bankje staat
de dag word steeds duisterder
en ik lijk leeg te zijn van binnen
mijn schoonheid is verdwenen
de wind verwaaid alle dromen
iedere boom krijgt ze te voelen
en de herfst laat ze los
de grond word langzamerhand bedekt
met alles wat me dierbaar was
en ik sta nog steeds
nog altijd