Moeilijk te begrijpen,
hoe mensen,
gevoel en verstand uitschakelen.
Hoe wreed, medogenloos en zonder gevoel
men kan genieten om hun eigen wil
te verheerlijken en achteraf,
te triomferen van hun overwinning.
Beangstigend voor hun eigen spiegel,
waar licht de aarde niet mag zien,
of,
wanneer toch,
het hele senario wordt herschreven,
om zelf géén schuld te moeten dragen,
Met géén woorden uit te leggen,
géén gevoel te beschrijven en,
géén verstand te begrijpen.
Enkel onbegrip en mededogen,
wat rest voor hij die achterblijft.
Een daad,
als een mes in je rug.