Op glas
Op glas
Niet morgen maar vandaag
en traagheid houdt ons
Dichter maar verder dan de waarheid
verder maar dichter van jou
En dichter kom je
in het leven van de clochard
versmeten met brokstukken
In as! In as!
Te pas & te onpas
Op glas loop ik en ga waar in niet kan staan
Water. Vuur. Lucht.
’t Is kras, maar het past niet
Kan jij
aan mij
de tijd
niet lenen?
Kan jij
voor mij
niet blijven
staan?
Kan jij
met mij
voorbij
de dood gaan?
Komt het
er dan
niet echt
op aan?
Ik denk dat ik je mis, zus
Niet morgen maar vandaag
en traagheid houdt ons
Dichter maar verder dan de waarheid
verder maar dichter van jou
En dichter kom je
in het leven van de clochard
versmeten met brokstukken
In as! In as!
Te pas & te onpas
Op glas loop ik en ga waar in niet kan staan
Water. Vuur. Lucht.
’t Is kras, maar het past niet
Kan jij
aan mij
de tijd
niet lenen?
Kan jij
voor mij
niet blijven
staan?
Kan jij
met mij
voorbij
de dood gaan?
Komt het
er dan
niet echt
op aan?
Ik denk dat ik je mis, zus
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, september 10, 2009 23:23 |
| Ik hoor het je bijna roepen.. emotioneel. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Oleif | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2009 | ||
| Thema's: | ||